บทคัดย่อ
โรคติดเชื้อเป็นสาเหตุสำคัญของการเสียชีวิตตลอดประวัติศาสตร์มนุษยชาติ แม้ว่าความก้าวหน้าทางการแพทย์ในศตวรรษที่ 20 จะช่วยลดอัตราการเสียชีวิตจากโรคติดเชื้อลงได้อย่างมาก แต่ในปัจจุบันกำลังเผชิญกับปัญหาการดื้อยาต้านจุลชีพ (Antimicrobial resistance: AMR) ซึ่งเป็นภัยคุกคามสำคัญต่อวงการแพทย์และสาธารณสุข บทความนี้มุ่งเน้นการศึกษาเกี่ยวกับเปปไทด์ต้านจุลชีพ (Antimicrobial peptides: AMPs) ซึ่งเป็นทางเลือกใหม่ในการรักษาโรคติดเชื้อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของเชื้อดื้อยา AMPs เป็นโมเลกุลที่ผลิตขึ้นตามธรรมชาติโดยสิ่งมีชีวิตหลายชนิด มีบทบาทสำคัญในระบบภูมิคุ้มกันแต่กำเนิด บทความอธิบายถึงการจำแนกประเภท โครงสร้าง และกลไกการออกฤทธิ์ของ AMPs ซึ่งมีทั้งแบบที่รบกวนเยื่อหุ้มเซลล์และแบบที่ไม่รบกวนเยื่อหุ้มเซลล์ของเชื้อจุลชีพ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงข้อดี ข้อจำกัด และความท้าทายในการนำ AMPs มาใช้ในทางคลินิก รวมถึงแนวทางการพัฒนาเพื่อแก้ไขข้อจำกัดเหล่านี้ นอกจากนี้บทความนี้ได้ยกตัวอย่าง AMPs ที่ใช้ในทางคลินิก เช่น daptomycin, colistin และ gramicidin พร้อมทั้งอธิบายกลไกการทำงานและการใช้งานในทางคลินิกของยาเหล่านี้ โดยสรุป AMPs เป็นทางเลือกที่น่าสนใจในการพัฒนายาต้านจุลชีพรูปแบบใหม่เพื่อรับมือกับปัญหาเชื้อดื้อยาที่กำลังทวีความรุนแรงขึ้นในปัจจุบัน