โรคซิฟิลิสเป็นโรคติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Treponema pallidum ซึ่งพบความชุกที่เพิ่มสูงขึ้นในผู้ติดเชื้อเอชไอวี การติดเชื้อร่วมระหว่างซิฟิลิสและเอชไอวี ก่อให้เกิดความซับซ้อนทางคลินิกที่สำคัญ เนื่องจากทั้งสองโรคมีปฏิสัมพันธ์ที่ส่งผลต่อการดำเนินของโรค การตอบสนองต่อการรักษา และอัตราการกำเริบ บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนข้อมูลปัจจุบันเกี่ยวกับการรักษาโรคซิฟิลิสในผู้ติดเชื้อเอชไอวี โดยเน้นบทบาทของเภสัชกรในการดูแลผู้ป่วยกลุ่มนี้ ผู้ติดเชื้อเอชไอวีมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อซิฟิลิสสูงกว่าประชากรทั่วไป และมักมีอาการที่รุนแรงกว่า การติดเชื้อซิฟิลิสในผู้ติดเชื้อเอชไอวีอาจมีลักษณะผิดปกติ เช่น ปฏิกิริยาทางซีรั่มที่ผิดปกติ การดำเนินโรคที่รวดเร็ว และอัตราการล้มเหลวของการรักษาที่สูงขึ้น การรักษาที่แนะนำยังคงเป็นยาเพนิซิลลิน แต่อาจต้องปรับเปลี่ยนขนาดยาและระยะเวลาการรักษาในบางกรณี เภสัชกรมีบทบาทสำคัญในการให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการเลือกยา การปรับขนาดยา การติดตามผลการรักษา และการให้ความรู้แก่ผู้ป่วยเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวและการป้องกันการติดเชื้อซ้ำ การทำงานร่วมกันในทีมสหวิชาชีพจึงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้การดูแลผู้ป่วยที่มีประสิทธิภาพและครอบคลุม

ซิฟิลิส, เอชไอวี, โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์